Hayalinle Yaşamak Zorundayım

ağlamamak nedir öğretebilirim belki yüreğime..
gözlerinin rengi kadar duru yaslar akıtmamak için,sawasabilirim.
bende kalsın gülüşün ne olur gösterme kimselere..
kimseler sewmesin ellerini,awuclarının içine almasın..
bellimi olur belki kıskanırım..

bazen diyorum:
hakkın warmı sewmeye??
hakkın warmı ki yüreğine girmeye??
peki gücüm warmı özlemeye??
özledikce her gecen gününde gözyası dökmeye??
belki baskasının olmustur gülümsemen,kimbilir baskası bakıyordur yesil gözlerine..
elleri hayalide olsa ısıtmıyordur beni kimbilir??
bi ömür gecermiki??hasret ona,onun sözlerine..

anlamsız geliyor bazen hersey.
yırtıp atmak geliyor içimden herseyi..
deli deli diyorum bırak gitsin!!bırak hersey burada bitsin!!
göz yasın sel olsun alsın götürsün!!
elim gitmiyorki adını silmeye..

zaten kalbe kahır kalemiyle yazılmıs hiç bir sey silinmezmiş..
ne sewda son bulur,nede kalem yere düşermiş..
bir cift gözden baskası kalmazmıs sende geriye..
ellerin her gecen gün hasreti yazar dururmus
istesende kimseyi koyamazmıssın yerine..

işte böyle senden sonra halim..
işte böyle aslında seninleyken,sana uzak sensiz gecen günlerim..

elimde kahır kalemiyle,dünyanın en güzel gözlerine,en güzel gülüşüne..
gülüşün benden hiç eksik olmasın canımın içi..elleride sarsa kolların,ben hayaline bile razıyım..